۱۳۸۸ آبان ۱۶, شنبه

قسم به اسم آزادی...


وقتی ساعتها دستها و چشمهات بسته است راحت میتونی فکر کنی به همه چیز، هیچ نگرانی نداری و آروم آروم نشستی و بدون صدا مرور میکنی چیزای خوب و خاطرات قبل رو و تنها نگرانیت کسایی هستند که دوستشون داری و ازت خبر ندارن و ناراحتی که باعث ناراحتیشونی.
همین

هیچ نظری موجود نیست: