در فیلم‌ها دیده‌ایم که مسیحیان گاهی برای اعتراف و بخشوده شدن گناهانشان به کابینی می‌روند که آن سوی کشیشی نشسته و گوش می‌دهد و در انتها دعایی می‌خواند و استغفاری طلب می‌کند.
امشب اینجا اتفاق مشابهی افتاد. با این تفاوت که دو کشیش در دو سوی غرفه روبروی هم نشستند و از سر شب تا وقتی کشیش روزه‌گیر فرصت داشت برای هم اعتراف کردند.
یکی که جرات بیشتری داشت سر صحبت را باز کرد تا اینکه دیگری که همیشه‌ی خدا محافظه‌کار بود هم سرانجام لب به اعتراف گشود. از رد صلاحیت خودش در شورای نگهبان درونش خبر داد.
سرآخر به یکدیگر قول دادند که حالشان بهتر شود و البته که حالشان بهتر بود.
اعتراف از بار گناه کم نکند از بار فکر و خیال کم می‌کند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر